Sorano i Park San Rocco

Z Sovana pojechalismy do Parku San Rocco, ktory znajduje sie w poblizu Sorano.

Nazwa parku wywodzi sie od kosciolka Swietego Rocco, ktory niestety jest zamkniety. Prawdopodobnie pochodzi on z XIII wieku.

Samochod nalezy zostawic wzdluz drogi do Sorano.Stad przechodzi sie przez mosteczek. Po lewej stronie od kosciola znajduje sie sciezka prowadzaca do przepieknego wawozu. Podobno dawniej byla to jedyna droga laczaca Sorano z Sovana. Gorne partie wawozu porosly mchem, czuc tu duza wilgoc. My bylismy w bardzo goracy dzien i praktycznie w tym wawozie parowalismy 😉

Po prawej stronie od kosciola znajduje sie sciezka prowadzaca do ogromnego tarasu panoramicznego. Po prawej stronie wsrod drzew dostrzezemy tajemnicza skale z oczami i buzia.

Z tarasu roztacza sie niesamowity widok na Sorano. Podobno miasteczko nazywane jest toskanska Matera ze wzgledu na podobna budowe na skalach.

W zacienionych miejscach na tarasie ustawiono lawki i stoly przy ktorych mozna usiasc, cos sobie przekasic i przede wszystkim przygladac sie temu wspanialemu miejscu. W czesci koncowej tarasu znajduja sie schodki, ktore prowadza do skalnych mieszkan.

Niestety trudno mi powiedziec, kiedy zostaly zaludnione. Do niektorych z nich mozna wejsc. Pozostale zabarykadowane sa drewnianymi plotkami. W zwiazku z tym, ze w parku znajduja sie skalne mieszkania, a nie mieszka tu juz oczywiscie nikt to ten post zaliczam rowniez do serii opustoszale miasta/miasta widma 🙂

Na koncu dojdziemy do malego tarasu, z ktorego jeszcze lepiej widac Sorano.

Tutaj znajduje sie rowniez stoliczek z lawami. Wspaniale miejsce na piknik.

 

Nota: Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o PRAWIE AUTORSKIM I PRAWACH POKREWNYCH (DZ.U.nr 24, poz. 83) zabronione jest kopiowanie i rozpowszechnianie tekstu i zdjęć umieszczonych na tej stronie bez wiedzy i zgody autorki. Nie zgadzam sie na kopiowanie i przywlaszczanie tekstu z mojego bloga pod czyims imieniem czy nazwiskiem.