Koncert Bomsori Kim, Rafała Blechacza we Florencji

W minioną sobotę we Florencji odbył się koncert duetu Bomsori Kim i Rafała Blechacza. Wydarzenie miało miejsce w Teatrze Pergola. Przepiękne miejsce, warto iść tam na sztukę lub koncert.

Człowiek nagle znajduje się jak by w innym wymiarze, wycisza się i relaksuje.

Przed koncertem zdażyłam jeszcze przejść się po centrum Florencji i zrobić kilka zdjęć. Było ciepło, dużo turystów. Kolejka do wejścia do Katedry.

Później spotkałam się z Halina i Krystyna i poszłyśmy na kawę w kawiarni teatralnej.

Tam spotkałyśmy przemiła parę Polaków, którzy śledza karierę pianisty i jeżdża na koncerty w różnych zakątkach Europy.

Przed samym rozpoczęciem koncertu do kasy stał jeszcze sznur ludzi. Wszyscy z nadzieja na dostanie ostatnich biletów.

Pierwsza część koncertu poświęcona była Ludwigowi can Beethovenowi oraz Gabrielowi Faurè (Sonata n.1 in la maggiore op.13). Podczas przerwy pełna emocji publiczność wymieniała się wrażeniami i z niecierpliwością czekała na drugą część koncertu.

Mogliśmy wysłuchać wtedy utwory Claude Debussy oraz Karola Szymanowskiego.

90 minut zleciało jak by w jednej chwili i już publiczność biła końcowe brawa. Nie pozwoliła, by występujący opuścili scenę bez bisu.

Wszyscy byli pod wielkim wrażeniem występu. Szkoda było opuszczać wnętrze teatru, ale muzyka wciąż grała w uszach.

Grupa Polonii udała się przed garderobę pianisty i skrzypaczki i tam nastąpiły wzruszające chwile wśród rodaków. Dziękowaliśmy za piękne wrażenia, za to że przyjechali do nas do Florencji. Potem nastąpiła seria zdjęć grupowych.

Oraz podpisywanie karteczek czy płyt. Potem przenieśliśmy się na parter i tam stała już kolejka w oczekiwaniu na autografy.

Ja czekałam na to, by poprosił o krótkie wywiady. W między czasie obserwowałam jak wynoszono fortepian maestro.

Krótkie wypowiedzi Pana Blechacza i Pani Bomsori sa opublikowane na portalu Polacy we Włoszech. Proszę kliknąć tutaj.

W drodze do pociągu wspominałyśmy wspaniały koncert. Chciałybyśmy, żeby we Florencji czy okolicach było ich więcej. By Polscy artyści przyjeżdżali do włoskiej Polonii. Mam nadzieję, że tak się stanie.