Jestem w Pistoi

Okazuje sie, ze jesli ktos chce, to z latwoscia moze do mnie dotrzec, tu w Pistoi.

Na poczatku byla Krystyna. Siedziala sobie na laweczce w parku i czytala „Slodkie pieczone kasztany”. Przypadek chcial, ze obok niej siedziala moja znajoma Andrea. Zamienily trzy zdania. Krystyna zapytala sie Andrei, czy zna autorke ksiazki, ktora czyta. A Andrea, ze tak. I tydzien po tym spotkalam sie z Krystyna 🙂

Nastepnie historia z Malgorzata. Dostala w prezencie „Slodkie pieczone kasztany”. Zdobyla moj numer telefonu. Zadzwonila i umowilysmy sie na kawe u Edyty (Polki, prowadzacej bar w Pistoi).

A wczoraj puka do mnie sasiad (z zawodu rehabilitant) z moja ksiazka w reku i mowi:

– Moja znajoma Polka, z ktora pracuje, wlasnie czyta te ksiazke i spytala czy nie znam autorki, a ja dopowiedzialem, ze mieszka w mieszkaniu pode mna 🙂

Jednym slowem: szukajcie mnie, a na pewno znajdziecie 🙂