Sambuca Castello – miasto „widmo” i jeden mieszkaniec

O Sambuca Castello czytalam kilka lat temu w miejscowej gazetce. Zainteresowal mnie fakt, ze w miasteczku jest tylko jeden mieszkaniec (tzw.residente), osoba ktora jest tam zameldowana. Ma ponad 80 lat i nie ma zamiaru zmieniac adresu zamieszkania. Nazywa sie Sergio Cioni. Najpierw byl lesniczym, a potem listonoszem. Postanowilam pojechac do Sambuca Castello.

Z glownej drogi do celu ciagnie sie bardzo waska dwukierunkowa (!) droga (trzeba koniecznie jechac wolno!). Po okolo 1,7 km dojedziemy do Klasztoru Santuario della Madonna del Giglio z XVIII wieku. Tam musimy zostawic auto.

Mozliwe jest zostawienie auta za 100 metrow, gdyz tam tez zrobiono cos w rodzaju mikroskopijnego parkingu. Jednak z klasztoru lepiej zawrocic.

Do Sambuca Castello prowadzi droga z zakazem wjazdu dla samochodow. To miasteczko jest prawie opuszczone. Jak wspomnialam ma tylko jednego stalego mieszkanca. Natomiast w lato liczba mieszkancow dochodzi do okolo 20. O tym poinformowala mnie pani siedzaca na schodach jednego z opuszczonych domow. Na co dzien mieszka w okolicach Bolonii, a tutaj posiada dom „wakacyjny” i spedza lato.

Potwierdzila, ze Sergio Cioni jest jedynym mieszkancem i ze mieszka na placu przy kosciele. Niestety nie spotkalysmy go. Godzina byla poobiednia i byc moze udal sie na drzemke. Pani z Bolonii podzielila sie z nami ciekawostka, ze od zeszlego roku w miasteczku dziala restauracji i otwarta jest kazdego dnia. Po poszukiwaniach znalezlismy lokal. Wygladal jak zamkniety, ale na drzwiach wisialo menu i to dosc dlugie. Ceny wysokie, ale ma sie rozumiec w takim miejscu trudno o codziennego goscia. Zastanawiam sie, czy rzeczywiscie menu jest dostepne w calosci, czy tylko wybrane dania.

Przechadzajac sie uliczkami dostrzeglismy rowniez Ecomuseo, ale zamkniete i bez zadnej informacji wiszacej na drzwiach, kiedy tak naprawde jest otwarte.

Kosciol tez byl zamkniety, ale przed wejsciem zauwazylismy ze znajduja sie tu groby mieszkancow. Wszystkie pochodzily mniej wiecej z czasow przed I wojna swiatowa. Co ciekawe, na grobach oprocz podstawowych informacji podano rowniez przyczyne zgonu. Byly to ciezkie choroby, zarazy czy nawet tesknota za mezem.

Glowny plac Sambuca Castello przy ktorym podobno mieszka Sergio CIoni

Dawne sklepy: drzwi po lewej to miesny, po prawej spozywczy

Schodki prowadzace do kosciola

Z kosciola przeszlismy sciezka to ruin wiezy.

Ja i Andrea

A nastepnie z ruin zajrzelismy na cmentarz.

Posiedzielismy w dolnej czesci miasteczka, w pozblizu zrodelka wody. Po odpoczynku ruszylismy w dalsza trase… Ale o tym bedzie jutro 😀

Nota: Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o PRAWIE AUTORSKIM I PRAWACH POKREWNYCH (DZ.U.nr 24, poz. 83) zabronione jest kopiowanie i rozpowszechnianie tekstu i zdjęć umieszczonych na tej stronie bez wiedzy i zgody autorki. Nie zgadzam sie na kopiowanie i przywlaszczanie tekstu z mojego bloga pod czyims imieniem czy nazwiskiem.