Caponata sycylijska
Specjalnie na prośbę jednej z czytelniczek przedstawiam przepis na caponatę sycylijską. Dania w takim „klimacie” najbardziej lubię. Mieszanka słodko-kwaśna jest the best! Podobno przepisów na to danie jest około 40. Pewnie każde miasto na Sycylii dodaje jakiś inny składnik, w rezultacie taki szeroki wybór jednego dania 🙂 Ja wybieram najprostszy, bo nie lubię wielu składników. Nie czuć wtedy dobrze smaku, tylko panuje „wielki chaos” 🙂
Caponata siciliana / Caponata sycylijska
Składniki:
około 1 kg bakłażanów
400 g selera naciowego
2 duże cebule
180 gram zielonych oliwek bez pestek
60 g kaparów z octu
250 ml przecieru pomidorowego
50 g cukru
70 ml octu winnego czerwonego
12 listków bazylii
250 ml oliwy z oliwek extra vergine
sól
Przygotowanie:
Myjemy selera naciowego. Odrywamy listki i odkładamy je na bok do miseczki. Łodygi selera kroimy na plasterki i wrzucamy do wody. Gotujemy do miękkości.
Na patelni uprzednio polanej 5 łyżkami oliwy z oliwek podduszamy cebulkę skrojoną na kawałki. Kiedy się zarumieni wlewamy do niej przecier pomidorowy, dodajemy odcedzony seler naciowy, kapary i oliwki przekrojone na pół. Doprawiamy do smaku. Dusimy na wolnym ogniu.
Bakłażany myjemy i kroimy na duże kwadraty. Na głęboką patelnię wlewamy pozostałą oliwę z oliwek. Kiedy będzie gorąca, wrzucamy kawałki bakłażanów. Obsmażamy po wszystkich stronach, często przerzucając je z jednej strony na drugą. Bakłażanw nie dusimy, tylko podsmażamy, zarumieniamy. Dodajemy je do cebulki, kaparów i oliwek. Dusimy na wolnym ogniu. Warzywa będą sobie pływać w sosie, który się wytworzy.
Ocet mieszamy z cukrem i dolewamy do uduszonych warzyw.
Pozostawiamy na wolnym ogniu przez kilka minut. Odstawiamy na kilka godzin, gdyż caponata musi się „przegryźć”. Podajemy na glłębokich talerzach. Caponatę przyozdabiamy listkami selera naciowego oraz bazylią.
Danie możemy serwować na ciepło lub na zimno. Może to być przystawka lub drugie, pełne danie 🙂
jj melanzane di stagione del tipo oblungo del peso di 2 Kg
700 grammi di cipolle rosse
700 Kg di pomodoro di salsa
300 grammi si olive bianche snocciolate
30 grammi di capperi sotto sale
300 grammi di sedano
olio extra vergine di olive
1 bicchiere di aceto di vino
2 cucchiai di zucchero
Lavate le melanzane, tagliatele a cubetti, cospargetele di sale e lasciatele spurgare dentro uno scolapasta per non meno di 1 ora.
Trascorso questo tempo, asciugatele con un panno e mettetele a friggere, completamente in immersione in olio extra vergine di oliva.
Con riguardo all’uso del pomodoro esistono due alternative. Si prepara la salsa e la si mette da parte per utilizzarla successivamente; oppure si immerge il pomodoro nell’acqua bollente fino a che la pellicola esterna non si stacca dalla polpa. Quindi si lascia raffreddare, lo si spela, si libera dai semi e si frulla. Nel primo caso otterremo un sapore più intenso, nel secondo un gusto più delicato.
Farete sbollentare anche il sedano tenendolo 2-3 minuti in acqua bollente.
Usate i tempi morti della frittura delle melanzane per:
– lavare bene i capperi liberandoli dal sale;
– tagliare il sedano a pezzettini della misura di quadratini di 1 centimetro di lato;
– dividere ogni oliva in 2-3 pezzetti;
– tagliare la cipolla finemente;
– aggiungere 2 cucchiai colmi di zucchero ad un bicchiere di aceto e mescolare finché lo zucchero non si sia sciolto completamente.
Una volta completata la frittura delle melanzane, mettete la cipolla con olio abbondante in un tegame, coprite e lasciate soffriggere con la fiamma più bassa possibile.
Appena il soffritto è pronto aggiungere le melanzane, il pomodoro, il sedano, le olive, i capperi versando infine l’aceto zuccherato.Rimescolare bene e lasciare sul fuoco sempre molto lento per 15 minuti.
Lasciare raffreddare e servire. Può essere conservata in frigorifero.
Nel caso vogliate conservarne una parte da mangiare successivamente, mettetela ancora calda in barattoli di vetro con tappo a chiusura ermetica, e lasciateli bollire completamente immersi in acqua per 20 minuti. Lasciateli in acqua finché questa non si è raffreddata naturalmente e riponete i vasetti in dispensa.
– See more at: https://www.blogsicilia.eu/la-caponata-di-melanzane-orgoglio-della-cucina-siciliana/#sthash.1qWxR3DY.dpuf
Księga Gości
poezja, niebiańska poezja 🙂 🙂
Dla mmnie super rewelacja, mniam! pozdrawiam 😀
Lubie ale zrobiona przez kogos, mnie nie wychodzi dosmaczanie. Kidys kupilam we Wloszech nawet specjalna przyprawe, ale i tak smakowalo dziwnie, roibie to wiec na oko. Swietnie ze przypomnialas, nabralam ochoty od razu. Czas kolejnej proby nastal wiec 🙂
😉
Ja caponate robię co tydzień, dodaję rodzynki i orzeszki piniowe oraz peperoncino, wtedy jest ona slodko-ostra. Doprawdy wariantów jest dużo. Pozdrawiam
Nie wygląda to u pani apetycznie. To jest po prostu brzydkie, a widziałam niejedną caponatę. Poza tym po co gotować seler, on by się udusił z pozostałymi składnikami, a tak wszystkie jego cenne składniki wylewa pani z wodą.
Gramów, a nie gram i myjemy kogo, co, a nie kogo czego. Jak się prowadzi blog to dobrze byłoby pisać po polsku, a nie po polskiemu. I wcześniejszy komentarz o wyglądzie i bezsensie gotowania selera jak najbardziej słuszny.
Jak to dobrze, że są tacy dobrze ludzie jak pani i czuwają nad wszystkim. Żeby było jeszcze lepiej to poprawiłam słowo extra vergine oraz wstawiłam polskie literki. Od niedawna mogę się cieszyć polską klawiaturą. Serdecznie pozdrawiam!
Wczoraj wróciłam z Toskanii, cała zachwycona.
I przyrodą, i kuchnią, i ludźmi. Dziewczyno, Ty się tak świetnie wpisujesz w toskański klimat!
Odniosłam wrażenie, że tam ludzie żyją po prostu na luzie, z radością, po prostu celebrują życie! Uderzyło mnie, że wydają się być całkowicie pozbawieni agresji. Owszem, są ekspresyjni, ale to jak burza z piorunami – wyładowanie i znowu piekna pogoda! Zupełnie nie ma tam takiej zimnej, ukrytej agresji, jaką można zaobserwować w Polsce, m.in. w komentarzach. Zaraz zabieram sie za pierwszą w życiu caponatę.
Pozdrawiam ciepło. 🙂
Pozdrawiam serdecznie i czytam po raz kolejny twój komentarz, tak fajnie wszystko ujęte!
JESZCZE JEDEN SEKRET…DODAC LYZECZKE KAKAO GORZKEGO OCZYWISCIE
Ooooo, ciekawe! Dziękuję!