Włoskie faworki niejedno mają imię

We Włoszech co region to inna nazwa faworków. A nawet w danym regionie nazw może być kilka. Trochę z tym zamieszania, ale każdy Włoch przywiązany do swojego terytorium wspaniale jest rozeznany w nazwach.

Włoskie korzenie tej smażonej słodkości wywodzą się z antycznego Rzymu. Nazywały się frictilia i przygotowywane były w okresie obecnego karnawału.

Postarajmy się ogarnać przynajmniej głównie występujące nazwy. Wspomogłam się Wikipedia:

• bugie w Piemoncie i Ligurii 
• carafoi  rejony Dolomitów
• cenci o crogetti w rejonie Valdarno. Cenci również w moich okolicach czyli w Pistoi
• chiacchiere między innymi w Umbrii, Lacjum, molise, Apulii, Bazylikacie, KAmpanii, Kalabrii, Sycylii, Mediolanie, Sardynii  
• cioffe w Abruzzo 
• cróstoli, gróstoli, gròstoi, grustal w Trentino, Venezia Giulia, Alto Adige, Ligurdia, Veneto ale oprócz terenów pomiędzy Wenecja a Padwa,
• cróstui, cróstoli w Friuli
• cunchielli’ w Molise 
• fiocchetti niektóre rejony Emilii Romanii
• frappe w Lacjum, Umbrii, Emilii Romanii
• frappole lub stracci niekiedy w Toskanii
• galàni niektóre części Veneto
• lattughe  w Mantui, Bresci
• maraviglias na Sardynii
• sfrappe w Marche
• risòle Piemont 

To tylko niektóre nazwy. Jest ich o wiele więcej, zajrzyjcie do Wikipedii.

Ja robię włoskie faworki w domu. Kiedy smażę to na całego, dla połowy sąsiadów i znajomych. Kiedy nie chcę zapachu smażeliny to wtedy przygotowuję wersję z pieca.

Podczas karnawału faworki sa w każdej części miasta. Możecie je kupić w cukierniach, barach czy piekarniach.

Na półkach sklepów spożywczych, szczególnie tych dużych, możecie doskonale wyszkolić się we wszystkich nazwach tych włoskich słodkości.

Jeszcze do niedawna faworki robiono z maki pszennej. Tylko take w sklepach na można było spotkać. Od kilku lat nastąpiła rewolucja kuchenna i faworki ukazują nam się w przeróżnych odsłonach. Jest kamut, maka żytnia, gryczana. Tylko wybierać. A najlepiej kupić makę i samemu je zrobić.

Smacznego!